dünkü bokun özrü

ıkın!...diye bağırıyorlardı anneme,
ilk bok muamelemi bu ülkede doğarak gördüm..
anaokulu çağımda tulavet diyebiliyordum tuvalete,
gülüyordu öğretmenler,altıma yaptım hep bilerek,
dört anaokulundan atıldım en az,
ve binlerce temizlettiğim bok..
anneanneme de fazla geldim,
teyzemin,annemden üç gün önce ıkındığı
kuzenime baktığı için.
babaannemin evinde tam işler yoluna girdi,
izmire taşındık,
babam ve annem,neden evli olduklarını
başka şehirde çözebileceklerini sandıkları için.

  ilkokulda pekiyim olmadı resimden başka,
öğretmenlerimin ne muamelesi yaptığını
  söylememe gerek yok..

ilk aşkım da ilkokulda bok muamelesi yaptı,ikincisi de..
kural bu sandım ilişkide.
erken dönemimde bok üzerine kurulmuş paradigmaların
izleri çıkar halen bende zaman zaman,
yoksa kimseye kötü davranamam.

canım benim

güzelliğin beş para etmez,
bu bendeki sevdan olmasa demiş veysel,
yazılan şiirlerin,şarkıların,
beş para etmiyeceğini diyememiş
             güzelliğin olmasa..
o'na lakabını veren aşkın
veysel'e oyunu mu bu pesimizm,
güzelliğinin bendeki etkisi mi hadsizliğim,
adın kaldı kalmasına veyselciğim,
onsekiz yaşında rockçıların dilinde türkülerin,
lakabın da kaldı,
yakışmadı hiç bir evliye
  sana yakıştığı gibi veyselciğim..

sekiz ya da fazlası..

onun attığı her yeni kolda,
ben birini geri çektim.
uyumsuz ahtapotlardık,
geriye ortalığı bulandırıp kaçmak kaldı,
son bir göz göze gelip..

tuzlu hayal..

yatsam bir steinwayin içine,boyluboyunca tellere,sırtüstü,
sen piyanist olsan,chopin çalsan orkestrayla,konçerto,
bilmemkaç parça tahta ve keçeden geçse sevgin,
okşarken tuşları hissetsem ruhunu içimde,öylece,
eslerinde uzansan saçlarıma usulca,bakışsak,
sonra devam etsen sırtımı okşamaya,
piyanonun kapağından bakarken sana,
uzanıp,kaşlarında biriken tuzlu ruhunu sıyırdığım parmağımla ,
   öpüşsem dakikalarca...

ama olmazdı zaten,
içine yatınca çıkmazdı takırtıdan başka ses piyanodan,
orkestra da kabul etmezdi,şef de beni orada,
ve senin ifaden zaten olmazdı chopin,
    belki beethoven,biraz gershwin..

tek olası kısmı hayalimin,
tadına bakabileceğim tuzlu suyun,
onun da içinde olurmu bilmem ruhun,
onun da içinde bilmem olurmu ruhun..

püsküllü..

kartalın gölgesi kararttı silüetini,
ben korkuluktum..
kargaları kovdum ama,
kartala ne yapabilirdim..

kartal da anlamazdı tanelerinden,
döktü yerlere saçtı gitti..
ben yine kovdum kargaları ama,
böcekler yedi,yer yedi..

yine de korurum koçanını,
   bana bakan bir kaç diş..
eşşeği beklerim son çare,
seni de yesin,beni de,
sıçar belki kalanlarımızı birlikte,
yaşarız tanesiz çaresiz ama iç içe,
belki top eder bir böcek götürür eşine,
belki toprağa karışırız çaresiz, tanesiz,  iç içe...